Kto ma obowiązek prowadzenia pełnej księgowości?

Czym jest pełna księgowość?

Początki rachunkowości odnajdujemy już w epoce starożytności. W miarę upływu czasu prawo bilansowe było kodyfikowane. W Polsce aktem powszechnie obowiązującego prawa bilansowego jest ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Pełna księgowość to system ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych występujących w firmie, m.in. przychodów i kosztów oraz stanu majątku (aktywów) i źródeł jego finansowania (pasywów). Jest to najbardziej skomplikowany system księgowania operacji gospodarczych, ponieważ jest bardzo szczegółowy. Z drugiej strony- precyzyjny i dokładny, dzięki czemu spełnia swoje najważniejsze zadanie i odzwierciedla sytuację finansową przedsiębiorstwa.

Kto ma obowiązek prowadzenia pełnej księgowości?

• Osoby fizyczne, spółki cywilne, jawne, partnerskie osób fizycznych, które osiągnęły przychód za ubiegły rok w wysokości co najmniej 2 000 000 euro.

Jeżeli przychody były niższe to można wybrać i prowadzić księgowość uproszczoną.

Pełna księgowość jest obowiązkowa m.in. dla:

• Spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, spółek komandytowych, spółek akcyjnych.

Jeśli twoja firma zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych to rekomendujemy skorzystanie z usług profesjonalnego biura rachunkowego. Brak doświadczenia i znajomości prawa bilansowego oraz podatkowego może doprowadzić do odpowiedzialności karnej.

Na czym polega pełna księgowość?

Księgi rachunkowe prowadzi się technikami komputerowymi z wykorzystaniem  specjalistycznego oprogramowania księgowo-podatkowego. Należy zadbać o bardzo ważną kwestię, jaką jest aktualizacja oprogramowania do najnowszych zmian w przepisach prawnych.

Pełna rachunkowość polega na:

• Ewidencjonowaniu każdej operacji gospodarczej w przedsiębiorstwie na zasadzie podwójnego zapisu,
• Księgowaniu operacji gospodarczych na kontach księgowych (Winien, Ma),
• Ewidencjonowaniu przepływu pieniądza w firmie, zarówno na rachunkach bankowych jak i w kasie. Konieczne jest prowadzenie raportu kasowego.
• Prowadzeniu ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
• Sporządzaniu sprawozdań finansowych, m.in. bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej do bilansu.

Co składa się na księgi rachunkowe?

Księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i w walucie polskiej. Elementami  ksiąg rachunkowych są:

1. Dziennik- zawiera chronologicznie ujęte zdarzenia gospodarcze w danym okresie sprawozdawczym.
2. Księga główna- zawiera zapisy na kontach syntetycznych (głównych) w ujęciu systematycznym.
3. Księgi pomocnicze- zawierają zapisy na kontach analitycznych i są uszczegółowieniem zapisów księgi głównej.
4. Zestawienia obrotów i sald- obejmuje zestawienie zapisów kont księgi głównej i/lub ksiąg pomocniczych, sporządza się je na koniec miesiąca. Obroty zestawienia muszą być zgodne z obrotami dziennika.
5. Wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz)- sporządzają jednostki, które nie prowadziły ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą. W pozostałych jednostkach rolę inwentarza spełnia zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych sporządzone na dzień zamknięcia ksiąg.

Jak przygotować się do założenia ksiąg rachunkowych?

Należy zacząć od opracowania polityki rachunkowości, m.in. przeanalizować rozwiązania, w zakresie których ustawa o rachunkowości daje możliwość wyboru.

W polityce rachunkowości można ująć:

• rok obrotowy jednostki,
• zakładowy plan kont stosowany w przedsiębiorstwie,
• metody wyceny aktywów i pasywów, ustalenia wyniku finansowego,
• opis systemu przetwarzania danych.

Ustalone zasady polityki rachunkowości należy konsekwentnie stosować, a zmiany można dokonać na przykład na początku nowego roku sprawozdawczego.

Poza ustawą o rachunkowości warto sięgać do Krajowych Standardów Rachunkowości, które stanowią uzupełnienie i rozszerzenie zagadnień, o których mowa w ustawie.