Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Projekt ustawy o zmianie przepisów VAT i kodeksu karnego skarbowego przewidują wprowadzenie od 1 stycznia 2020 roku przepisów, które zapewnią implementację dyrektywy Rady UE 2018/1910 oraz rozporządzenia wykonawczego Rady UE 2018/1912.

Jak jest teraz?

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu w stawce 0%, gdy spełnione są warunki:

1. Podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy, który posiada numer VAT-UE
2. Podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT posiada dowody, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terenie UE
3. Podatnik jest zarejestrowany do VAT-UE

Wymóg posiadania przez nabywcę ważnego numeru VAT-UE jest przesłanką formalną i jego brak nie wyłącza możliwości zastosowania stawki 0%. Ponadto, podatnik ma obowiązek składać miesięczną informację podsumowującą o dokonanych transakcjach wspólnotowych- deklaracja VAT-UE.

Co się zmienia?

Dyrektywa 2018/1910 wprowadza przesłanki materialne, od zaistnienia których zależy możliwość zastosowania stawki 0%:

• wymóg posiadania ważnego numeru NIP VAT-UE przez nabywcę w państwie UE (art. 42 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT);
• obowiązek złożenia prawidłowej informacji podsumowującej (art. 42 ust. 1a- dodany do ustawy o VAT)

Uzasadnienie Ministerstwa Finansów do projektu nowelizacji sprowadza się do wskazania dużej roli zadeklarowania prawidłowych danych podmiotów biorących udział w transakcjach UE, ze względu na ich duże znaczenie w walce z oszustwami podatkowymi w UE.

Przewiduje się, że warunek złożenia prawidłowej deklaracji VAT-UE może być w pewnych okolicznościach uchylony, jeśli dostawca wyczerpująco i należycie wyjaśni naczelnikowi US, swoje uchybienie, w formie pisemnej. Za przykłady należytego wyjaśnienia podano:

• dostawca wykazał WDT w deklaracji VAT-UE w błędnym okresie,
• dostawca w deklaracji VAT-UE popełnił niezamierzony błąd kwotowy w zakresie dokonanej transakcji,
• podano pomyłkowo nieaktualny NIP, który uległ zmianie np. w wyniku restrukturyzacji.

Co zmienia Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912?

• wprowadza instytucję domniemania, czyli uznanie że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju do innego państwa UE,
• organ podatkowy może obalić przyjęte domniemanie przedstawiając dowody na to, że towary rzeczywiście nie zostały wysłane lub przetransportowane z terytorium kraju

Przykład: podczas trwającej kontroli podatkowej organ stwierdził, że towary nadal znajdują się w magazynie dostawcy.

Konsekwencje: brak możliwości zastosowania stawki 0% w podatku VAT dla transakcji WDT.

Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji obowiązek udowodnienia wywozu towarów będzie spoczywał na dostawcy (sprzedawcy).

Kiedy ma zastosowanie domniemanie?

1. Sprzedawca wykaże, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez firmę zewnętrzną oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch dowodów (np. CMR), które zostaną wydane przez dwie różne strony, niezależne od siebie nawzajem (np. polisa ubezpieczeniowa transportowanych towarów),
2. Sprzedawca będzie w posiadaniu dokumentów:

• pisemne oświadczenie nabywcy, który potwierdzi że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez firmę zewnętrzną;
• co najmniej dwóch dowodów uzyskanych od dwóch różnych stron, niezależnych od siebie nawzajem, potwierdzającymi transport lub wysyłkę.